-
1 odwykać
odwykać (-am) < odwyknąć> (-nę, -ł): odwykać od (G) (odzwyczaić się) es nicht mehr gewohnt sein zu (+ inf), nicht mehr gewöhnt sein (A); (nie żałować) nicht mehr vermissen (A); (oduczyć się) verlernen (A) -
2 odwykać
vi\odwykać od czegoś an etw +akk nicht mehr gewöhnt sein, [es] nicht mehr gewohnt sein, etw zu tun -
3 odwyknąć
odwykać (-am) < odwyknąć> (-nę, -ł): odwykać od (G) (odzwyczaić się) es nicht mehr gewohnt sein zu (+ inf), nicht mehr gewöhnt sein (A); (nie żałować) nicht mehr vermissen (A); (oduczyć się) verlernen (A) -
4 odwyknąć
См. также в других словарях:
odwykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odwykaćam, odwykaća, odwykaćają {{/stl 8}}– odwyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, odwykaćnę, odwykaćnie, odwykaćnij, odwykaćkłem, odwykaćwykł || odwykaćnął, odwykaćkła, odwykaćkli {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbywać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwykać — ndk I, odwykaćam, odwykaćasz, odwykaćają, odwykaćaj, odwykaćał odwyknąć dk Vc, odwykaćnę, odwykaćniesz, odwykaćnij, odwykaćwykł a. odwykaćnął, odwykaćwykła, odwykaćwykli «wyzbywać się dotychczasowych nawyków, przyzwyczajeń itp.; odzwyczajać się»… … Słownik języka polskiego
odzwyczajać — [wym. od zwyczajać] ndk I, odzwyczajaćam, odzwyczajaćasz, odzwyczajaćają, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćał, odzwyczajaćany odzwyczaić [wym. od zwyczaić] dk VIa, odzwyczajaćaję, odzwyczajaćisz, odzwyczajaćaj, odzwyczajaćił, odzwyczajaćajony «powodować … Słownik języka polskiego
odwyknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odwykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odzwyczajać się – odzwyczaić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbywać się swego zwyczaju, nawyku lub nałogu; oduczać się, odwykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odzwyczaić się od codziennych obowiązków. Odzwyczajać się od palenia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień